تحلیلی از متانت گفتاری زبان قرآن در حوزه ی التذاذات جنسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه قم

2 کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث

3 کارشناس ارشد تفسیر قرآن

چکیده

زبان قرآن را می توان به سه معنای 1- زبان عربی، 2- زبان عربی متناسب با اندیشه و زبان مخاطب و 3- زبان عربی متناسب با اندیشه و زبان مخاطب و هماهنگ با سیستم اندیشه وری گوینده در نظر گرفت. کم و کیف متانت گفتاری زبان قرآن (به هر سه معنی) در حوزه های پنج گانه ی التذاذات جنسی (التذاذات قلبی، بصری، سمعی، لمسی و مقاربتی) قابل اثبات است. کنایی بودن همه ی تعابیر جنسی قرآن، صراحت گریزی قرآن در مقام تفهیم و احتراز قرآن از واژگان متداول برخی از ادبای عرب و همچنین همخوانی زیرساخت های اندیشه های قرآنی (در بخش جهان بینی و اخلاق) با روش زبانی قرآن در اهمیت دادن به متانت گفتار، همگی نشان دهنده ی این شیوه ی اخلاقی قرآن در نحوه ی بیان مسائل و کاربرد تعابیر جنسی است. از تحلیل ابعاد این متانت گفتاری می توان به برخی از مؤلفه های راهبردی در زمینه ی حاکمیت پارادایم متانت گفتاری در سه قلمرو سیاست گذاری های کلان، سیاست گذاری های حوزه ای و منطقه ای و حوزه ی محاورات فردی و شخصی و گفت وگوهای دو جنس مخالف پی برد.

کلیدواژه‌ها


×  قرآن کریم
×   ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن 1422ق. زادالمسیر فی علم التفسیر، بیروت، دارالکتاب العربی.
×  ابن عاشور، محمدبن طاهر. التحریر و التنویر.
×  ابن فارس 1410ق. معجم مقابیس اللغة، قم، دارالکتب العلمیة.
×  ابن منظور، محمدبن مکرم 1414ق.لسان العرب، بیروت، دار صادر، ج14.
×  اندلسی، ابن عطیه 1422ق. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت، دارالکتب العلمیة.
×  ایزوتسو، توشیهیکو 1361. خدا و انسان در قرآن (معناشناسی جهان­بینی قرآنی)، ترجمه­ی احمد آرام، تهران، شرکت سهامی انتشار.
×  بابایی، احمدعلی 1382. برگزیده­ی تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة.
×  بغوی، حسین ابن مسعود 1420ق. معالم التنزیل فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
×  بیضاوی، عبدالله بن عمر 1418ق. انوارالتنزیل و اسرارالتأویل، بیروت، داراحیاء­التراث­العربی.
×  ترجانی­زاده، احمد 1382. شرح معلقات سبع، با مقدمه و تعلیقات جلیل تجلیل، تهران، سروش.
×  جوادی آملی، عبدالله 1373. تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، فرهنگی رجاء.
×  جوهری، اسماعیل بن حماد 1407ق. الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة، بیروت، دارالعلم للملایین.
×  حسینی، محمد 1384. ریخت­شناسی قصه­های قرآن، تهران، ققنوس.
×  حقی بروسوی، اسماعیل. تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر، ج1.
×  درویش، محیی­الدین 1415ق. اعراب القرآن وبیانه، سوریه، دارالارشاد.
×  راغب اصفهانی، حسین بن محمد 1412ق. مفردات فی غریب القرآن، بیروت، دارالعلم، الدارالشامیة.
×  زمخشری، محمود 1407ق. الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت، دارالکتاب العربی، ج2.
×  سید قطب 1412ق. تفسیر فی ظلال القرآن، قاهره، دارالشروق، ج4.
×  سیوطی، جلال­الدین 1367. الاتقان فی علوم القرآن، مصر، رضی بیدار- عزیزی.
×  طباطبایی، محمد حسین 1407ق.تفسیر المیزان، ترجمه­ی موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
×   طبرسی، فضل بن حسن 1360. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، فراهانی.
×  طبری، محمدجریر 1378. جامع البیان، بیروت، دار الکتب العلمیة، ج1.
×  طریحی، فخرالدین 1375. مجمع البحرین، تهران، کتاب­فروشی منتظری، ج4.
×  عروسی حویزی، عبدعلی ابن بن جمعه 1415ق. تفسیر نورالثقلین، قم، اسماعیلیان، ج1.
×  غزالی، ابی­حامد محمد 1406ق. احیاء علوم­الدین، بیروت، دارالکتب العلمیة.
×  فراء، ابوزکریاء. معانی­القرآن، مصر، دارالمصریة.
×   فراهیدی، خلیل بن احمد.کتاب العین، قم، هجرت، ج3.
×  فخر رازی 1420ق. تفسیر کبیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
×  فیض کاشانی، ملا محسن 1415ق. تفسیر الصافی، تهران، الصدر، ج1.
×  فیومی، احمد 1405ق. مصباح المنیر، لبنان، موسسه­ی دار الهجرة، ج1.
×   قرائتی کاشانی، محسن‏ 1383.تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس­هایی از قرآن‏.
×  قرشی، علی اکبر 1375. قاموس القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیة.
×  کاشانی، ملافتح الله1423ق. زبده التفاسیر، قم، موسسة المعارف الاسلامیه.
×  محمدی، علی 1375. شرح مکاسب، قم، دارالفکر.
×   مصطفوی، حسن 1360.التحقیق فی کلمات القرآن، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ج4.
×  مکارم شیرازی، ناصر 1374. تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ج12.
×  میرزاخسروانی، علی­رضا 1390ق. تفسیر خسروی، تهران، اسلامیة.